Christine de Lalaing, prinses van Epinoy
Als u over de Grote Markt van Doornik loopt kunt u het standbeeld van Christine de Lalaing niet over het hoofd zien. Ze ziet er zeer strijdlustig uit met haar gevechtsharnas, haar haren in de wind en een bijl in de hand. Ze was getrouwd met de prins van Epinoy Pierre de Melun en heeft tegen de Spaanse troepen van Alexandre Farnèse gevochten op het grondgebied van Tournai terwijl haar echtgenoot afwezig was. Door haar heldenmoed en haar dappere houding tijdens het beleg van Tournai in 1581 heeft ze eeuwige dankbaarheid en respect van alle inwoners van Tournai gewonnen.
Wist u trouwens dat zij de eerste vrouw was van zo’n indrukwekkend monument die op een openbare plek van Wallonië werd geëerd?
Gabrielle Petit
Gabrielle Petit is één van de vrouwelijke symbolen van de Belgische vaderlandsliefde. Ze is op 20 februari 1893 in Tournai geboren en zal op 1 april 1916, in de Eerste Wereldoorlog, op 23-jarige leeftijd worden geëxecuteerd in Schaerbeek. Ze was gediplomeerd verpleegster en werd in de oorlog ‘14-’18 spionne voor de bondgenoten. Ze gaf inlichtingen over de posities en de vijandelijke troepenbewegingen door aan de bevelhebbers in de regio van Maubeuge en Lille. Vlak voor haar executie sprak ze deze zin, die we ons nog altijd herinneren: “Vous allez voir comment une femme belge sait mourir ! (Jullie zullen zien hoe goed een Belgische vrouw kan sterven!)” .
Er is een standbeeld voor haar opgericht, dat sinds mei 1924 tegen de kerk Saint-Brice (place Clovis) staat. Het jonge meisje staat rechtop en kijkt recht vooruit. Het vaderland wordt gesymboliseerd door een jonge geallieerde vrouw die de verzetsstrijdster op het voorhoofd kust. Op het monument is met name die beroemde zin van Gabrielle Petit te lezen. Ieder jaar vindt hier op 11 november een herdenking plaats, om haar nagedachtenis te eren.
Louise de Bettignies, de spionne “Alice Dubois”
Louise de Bettignies, heldin uit de Eerste Wereldoorlog, is in 1880 geboren in Saint-Amand-les-Eaux (Franse stad op 20km van Tournai). Aan het begin van de oorlog woonde Louise met haar zus in Lille. Ze heeft als overtuigd patriot bijgedragen aan de verdediging van de stad, samen met andere medestrijders. Dankzij haar gave voor buitenlandse talen (Engels, Duits, Italiaans) heeft ze, onder het pseudoniem “Alice Dubois”, een spionagenetwerk op kunnen zetten voor het Engelse leger. Ze wordt op 20 oktober 1915 opgepakt in Tournai en wordt eerst ter dood veroordeeld, op 16 maart 1916 in Brussel, voordat haar straf wordt omgezet in levenslange dwangarbeid. Ze sterft uiteindelijk enkele weken voor de wapenstilstand, op 27 september 1918.