Tussen 1163 en 1167 ontstaat de Sint-Jacobsparochie en wordt een eerste kleine romaanse kerk gebouwd op de weg die pelgrims uit Noord-Europa nemen richting Santiago de Compostela. Het centrale kerkschip, de zijbeuken en het transept dateren van het eerste kwart van de 13e eeuw.
Het zijn typische voorbeelden van de Doornikse gotische stijl. Op de koepels van de rechterzijkapel, geschilderd in 1405 en gerestaureerd in 1895 door Jules Helbig, wordt een koor van musicerende engelen afgebeeld.
Het koor herbergt een arendlezenaar van 1411, afkomstig van de ateliers van de Doornikse kopergieters. De kerk werd geklasseerd als erfgoed van Wallonië en werd verschillende keren gerestaureerd, waaronder voor het laatst in 2011 en 2012.
